Frå vatnet blir det ei bratt stigning opp gjennom ei urete fjellside. Eg pustar letta ut når vi når toppen av Årsæterhornet, og endeleg får utsikt. Vi er no ferdige med dei tyngste høgdemeterane på turen.
Vi vandrar langs egga bort til Kjerringa (1130 moh.). (Om ein ikkje ønskjer å gå heile Romedalstraversen, vil eg råde til ein tur på Kjerringa. Toppen er ganske så kul, og har flott utsikt over Ørsta og fjorden.)
Frå Kjerringa tek vi ein liten rappell, før vi går vidare bortover til Mannen (1133 moh.). Her får vi ei lita taulengd opp. Medan Stig og Jonny riggar til tauet og startar på klatringa, får eg ein “time-out” i lyngen. Deilig å kunne slappe av litt og nyte sola.
Ned frå Mannen er det klyving. Det har no blitt nærare 30 varmegrader, og drikkeflaskene er snart tomme! Vi er langt frå halvvegs på turen på ei rute som har lite eller ingen tilgang til rennande vatn.
Vi finn oss heldigvis ein einsam snøflekk som klamra seg fast bak Mannen, og får smelta nok vatn til flaskene.